مدیریت انرژی، نیازمند یک ساختار مناسب برای نظارت بر عملکرد حامل‌های انرژی است. این ساختار باید دارای اجزای فنی و سازمانی مختلفی بوده و از چارچوب‌ها و روش‌های گوناگونی برای نظارت بر مصرف انرژی، بهبود بازدهی و به حداکثر رساندن منافع یا کاهش هزینه‌ها استفاده کند.
براساس روش سنتی، مدیریت انرژی نظام‌مند نبوده و این امر باعث افزایش هزینه‌ها و هدررفت منابع می‌شد. با شروع قرن بیست و یکم، به آرامی، تفکر سیستمی در مدیریت انرژی مورد توجه قرار گرفت. تفاوت میان روش سنتی و سیستمی در شکل زیر نشان داده شده است.
امروزه، سیستم مدیریت انرژی، مبتنی بر استاندارد ایزو 50001، یک رویکرد نظام‌مند با هدف بهبود مستمر عملکرد انرژی می‌باشد. برای تحقق بهبود عملکرد انرژی و استمرار آن، گذر از چرخه اقداماتی نظیر تعیین خط مشی، طرح‌ریزی، استقرار و عملیات، بررسی نتایج، بازنگری پیشرفت و به‌روزآوری خط مشی و اهداف ضروری است. در شکل زیر، رویکرد سیستم مدیریت انرژی برمبنای چرخه دمینگ نشان داده شده است.
برهمین اساس، شرح خدمات این شرکت، برای اجرای پروژه سیستم مدیریت انرژی، از پنج فاز به شرح زیر، تشکیل شده است:
فاز اول ـ ارزیابی اولیه و شناسایی وضع موجود
فاز دوم ـ آموزش کارکنان در موضوع سیستم مدیریت انرژی
فاز سوم ـ طرح‌ریزی سیستم مدیریت انرژی
فاز چهارم ـ پیاده‌سازی و استقرار سیستم مدیریت انرژی
فاز پنجم ـ ممیزی داخلی و همراهی در ممیزی خارجی
